Przed ponad 900 laty, w miejscu gdzie dziś leżą Kielce, rosły nieprzebrane lasy pełne dzikiej zwierzyny. Nic więc dziwnego, że przyciągały one licznych myśliwych. Polował tu także syn Bolesława Śmiałego, Mieszko. Podczas jednego z takich polowań książę tak się zatracił w pogoni za zwierzyną, że odłączył od swoich kompanów i zgubił drogę. Po całodziennych trudach i bezowocnych poszukiwaniach drogi powrotnej do obozu, umęczony książę wyjechał na jakąś polanę i wyczerpany zasnął w trawie. Przyśnił mu się wówczas dziwny sen, w którym to został napadnięty przez zbójców, a ci pochwyciwszy go, zaczęli mu wlewać do ust truciznę. Choć książę walczył dzielnie, wkrótce jednak zaczął tracić siły i nadzieję na ocalenie. Wówczas objawił mu się św. Wojciech, który uniósł pastorał i na ziemi nakreślił kręty szlak, który przemienił się w strumień wody. Gdy Mieszko obudził się, nieopodal ujrzał źródło. Woda w nim była smaczna, przejrzysta, taka jak we śnie. Poczuł przypływ nowych sił i szybko odnalazł swój orszak. Odjeżdżając z polany, Mieszko zauważył ogromne, białe kły nieznanego zwierza, być może dzika. Zapowiedział, że wybuduje tu gród z kościołem. Niedługo potem w sercu puszczy wzniesiono osadę, którą nazwano Kielcami, a płynącą przez nie rzekę – Silnicą.
na podstawie:kielce.eu