Opracowanie trasyDariusz MazurekDługość trasy2,8 kmDo odwiedzenia23 PKFinansowanieTrasa sfinansowana przez jej autora
Pierwszy bodziec do rozwoju okolicy dała karczma „Ochota”, od której wzięła swą nazwę kolonia, a później także dzielnica. Karczma zlokalizowana była w bliskim sąsiedztwie dzisiejszego placu Narutowicza, przy skrzyżowaniu ulicy Grójeckiej z Wawelską. Sam plac, zaprojektowany w kształcie półkola, został wytyczony w 1923 r. Wtedy też otrzymał nazwę upamiętniającą zamordowanego w grudniu 1922 r. pierwszego Prezydenta II RP Gabriela Narutowicza. Pierwotnie planowany jako miejsce targowe, ostatecznie stał się centrum spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego. Nad placem Narutowicza dominują dwa budynki. Pierwszym z nich jest modernistyczny kościół Niepokalanego Poczęcia NMP. Natomiast drugi z nich to jedna z największych budowli przedwojennej Warszawy – Akademik im. Gabriela Narutowicza. Oryginalna architektura tego gmachu, w kształcie wielkiego klocka, nawiązuje do sztuki polskiej XVII wieku z elementami art déco. Na uwagę zasługują świetnie urządzone jego wnętrza, funkcjonalne i niespotykane w tamtym czasie, takie jak kuchnia na 2500 osób, mechaniczna pralnia czy pływalnia i zakład kąpielowy. W 1930 r. na placu Narutowicza uruchomiono pętlę tramwajową. Z kolei w latach 60., w ramach modernizacji ulicy Grójeckiej, powstała jezdnia po wschodniej stronie placu oraz wytyczono nowy układ torów i pętli tramwajowej. W 2017 r. plac wraz z okolicznymi ulicami został wpisany do rejestru zabytków.
