Opracowanie trasyDariusz MazurekDługość trasy6 kmDo odwiedzenia27 PKFinansowanieTrasa sfinansowana przez jej autora
O pierwszych wodociągach w Siedlcach niewiele wiadomo. Pewne poszlaki co do tego dają odnalezione podczas remontubiblioteki publicznej fragmenty drewnianych rur, datowane na XVII-XVIII wiek. Jednak do lat 30. XX wieku można przyjąć,że w mieście wodociągów nie było, a głównym źródłem wody były miejskie studnie, tzw. abisynki. Pierwszy budynek z bieżącą wodą pojawił się w Siedlcach w 1906 r. przy ulicy Kilińskiego 16 i była to kamienica Wiktora Miłkowskiego. Miała ona własne ujęcie wody, pompę napędzaną silnikiem spalinowym, a w pomieszczeniach centralne ogrzewanie, toalety, łazienki i wspólne szambo. Mniej więcej w tym samym okresie Siedlce wraz z budową drogi żelaznej Siedlce-Bołogoje otrzymały pierwszy zamknięty kolektor ściekowy. Biegł on wzdłuż ul. Stodolnej (3 Maja) i miał 1067 m długości. Jego głównym zadaniem było odprowadzanie wody deszczowej z terenu kolejowego. Rok później, w 1907 roku, powstał drugi kolektor łączący inną posesję Miłkowskiego, przy Kilińskiego 25, z kolektorem kolejowym. Natomiast decyzję o budowie w Siedlcach wodociągów z prawdziwego zdarzenia podjęto w latach 30-tych XX w. W 1938 r. ujęcie było gotowe i nosiło nazwę Sekuły I. W jego skład wchodziły trzy studnie głębinowe, studnia zbiorcza oraz przepompownia. Sieć wodociągowa miała 17 km długości. Dziś Siedlce zaopatrywane są z pięciu ujęć wodnych: Sekuły I i II, Purzec, Ujrzanów i Stok Lacki, a łączna długość sieci wodociągowej wynosi 365 km. 