„Na cześć Lublina koziołka stawiamy imieniem Onufry Go nazywamy, Tyś nam grał hejnały i dzwoneczkiem witał,
bądź w naszej pamięci i w niej nam rozkwitaj.” Lubelski hejnalista Onufry Koszarny urodził się w 1933 roku w Hucie Dzierążyńskiej niedaleko Tomaszowa Lubelskiego. Był wieloletnim miejskim trębaczem. Od 1991 roku przez prawie 25 lat Pan Onufry grał w południe z balkonu Ratusza hejnał Lublina, podobnie zresztą, jak to czynił przy ważnych okazjach, świętach czy na początek sesji Rady Miasta. Hejnalista cieszył się powszechnym szacunkiem i budził wielką sympatię wszystkich mieszkańców Lublina, przyjezdnych gości i turystów. I to właśnie Jemu koziołek zawdzięcza swe imię.
Z kolei budynek, przed którym stoi koziołek powstał w wyniku przebudowy zespołu kościelno-klasztornego Ojców Karmelitów, zniszczonego podczas pożaru w 1803 roku. Po pożarze zakonnicy przenieśli się do dawnego Klasztoru Karmelitanek Bosych przy ulicy Świętoduskiej, a zniszczone zabudowania odkupił Urząd Miejski z zamiarem ulokowania tu siedziby władz miejskich. Obecny gmach Ratusza zaprojektował Aleksander Groffe, który był generalnym budowniczym Królestwa Polskiego. Budowlę wzniesiono w l. 1827-1828. Ratusz otrzymał klasycystyczną szatę z okazałym czterokolumnowym portykiem. Podczas II wojny światowej budynek został częściowo zniszczony po nalotach niemieckich, jakie miały miejsce we wrześniu 1939 oraz w 1944 roku. Ratusz odbudowano w latach 1947-1952 zgodnie z wcześniejszym wyglądem. Nad drzwiami wejściowymi oraz na szczycie budynku można dostrzec wizerunek koziołka – herb Lublina, natomiast na ścianie budynku wiszą tabliczki z nazwami miast partnerskich.
tekst na podstawie: lubelskiekoziolki.pl/szlak-koziolka-lubelskiego/onufry/
