Początki dzisiejszego Grodziska Mazowieckiego należy wiązać z istnieniem w okresie wczesnego średniowiecza na obrzeżu Puszczy Jaktorowskiej lokalnego ośrodka administracyjno-militarnego z siedzibą w Chlebni. Jej właściciele ulokowali na pograniczu włości i puszczy grodzisko pograniczne, którego pozostałości znajdują się obecnie w obszarze miasta. W 1355 r. właściciele grodu herbu Ostoja ufundowali w nim kościół. W XV w. Grodzisk stał się siedzibą parafii. W 1522 r. lokowano miasto, któremu przyznano przywilej organizowania 2 jarmarków i 1 targu tygodniowo.
Rozwój miasta przerwały najpierw wojny polsko-szwedzkie, a następnie wojna północna. W latach siedemdziesiątych XVIII w. Grodzisk zamieszkiwało zaledwie 370 osób. Dopiero przeprowadzenie przez miasto w 1846 r. linii kolejowej łączącej Warszawę ze Skierniewicami przyczyniło się do ożywienia lokalnej gospodarki. Niestety mimo tendencji rozwojowych, w 1870 r. miasto utraciło prawa miejskie. Odzyskało je ponownie w 1919 r. Po parcelacji okolicznych dóbr Jordanowice w 1881 roku Grodzisk stał się osiedlem letniskowo-wypoczynkowym oraz uzdrowiskiem, do którego chętnie przyjeżdżali zamożni mieszkańcy Warszawy. W 1884 r. wybudowano dla nich Zakład Wodoleczniczy. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości miasto dalej intensywnie się rozwijało. Proces ten był kontynuowany po 1945 r. Sprzyjającym czynnikiem okazało się tutaj sąsiedztwo Warszawy oraz położenie przy skrzyżowaniu ważnych szlaków drogowych i kolejowych.
na podstawie: Wirtualny Sztetl
