Wyspa Młyńska ze względu na liczne nabrzeża, szumiące jazy wodne, kaskady Międzywodzia, zieleń oraz Wenecję Bydgoską to jeden z piękniejszych krajobrazowo zakątków Bydgoszczy. Położona w strefie staromiejskiej jest symbolem ścisłej symbiozy miasta Bydgoszczy z rzekami i kanałami (Bydgoski Węzeł Wodny). Wyspa pełni funkcje rekreacyjne, a ze względu na obecność licznych obiektów muzealnych oraz sąsiedztwo Opery Nova, także kulturalne. Przez kilka wieków wyspa był królewszczyzną, skąd wzięła się staropolska nazwa Wyspa Królewska. Inną nazwą było Okole, które w XIX wieku zostało przeniesione na pobliską dzielnicę Bydgoszczy zlokalizowaną na Wyspie Kanałowej. Obecnie funkcjonująca nazwa Wyspa Młyńska pochodzi od licznych młynów, jakie budowano na wyspie już od XIV w. Poza młynami zbożowymi na wyspie wznoszono także młyny słodowe i sukiennicze tzw. folusze do gładzenia sukna i płócien oraz folusze szewskie do gładzenia skór i mielenia kory – środka potrzebnego do garbowania skór. W latach 1594-1686 funkcjonowała tutaj mennica, najpierw prywatna, potem królewska i na koniec państwowa. Mennica bydgoska, obok drobnych monet, takich jak szelągi i trojaki, wybijała również monety o wysokim nominale, w tym dukaty, a także talary i półtalary.
tekst na podstawie Wikipedii
